کوه اجل
01 آذر 1396 توسط مريم درخش
- دراین هیاهوی شهر، صدای تنهایی موج می زند. دراین فصل عاشقی صدای دلباخته هاموج می زند، شاعرقلم به دست گرفته، انگاردل توهم چشم انتظارست، کجابگویم که پاییز فصل آشفته های دل بی قرارست، بخداحال دلم چنان نیست، بگویم من بی سروپا غمگینم. زمان افساردل من راگرفته، می برددیدارمجنون های خسته، پاییزمگرچه سری داری، یعنی همگان گردقفس عشق می چرخیدند؟ گرازکوه اجل هم بگذرم، تا نبینم رخ لیلی بخدا جانی ندارم، گرببینم رخ اورابگویم پاییز، فصل عاشقی هست و امید.سروده مریم درخش